Via een vriend van mij kreeg ik afgelopen zomer de vraag of ik wel eens oude auto’s inruil die rijp zijn voor de sloop. Ik antwoordde dat dit wel eens het geval is, waarop meteen de volgende vraag kwam : of ik dan misschien mee wilde werken aan een ordinaire carsmash voor een vrijgezellenfeestje.

Nooit eerder kreeg ik deze vraag, maar omdat er voor alles een eerste keer is, dacht ik : waarom ook niet en ging akkoord. Is weer eens wat anders dan mijn zaterdag starten met een auto afleveren (die ik die dag niet had) of op een voetbalveld.

En dus mocht ik afgelopen zomer, op een mooie zaterdagochtend in juni, voor liefst 15 mannen het startpunt zijn van hun vrijgezellendag. Was trouwens óók de eerste keer, maar dat terzijde. En als een goed gastheer betaamt had ik de statafel inclusief koffie en koek (lees ontbijt voor velen…) buiten gezet waarmee hun dag kon beginnen. En die van mij.

Niet veel later mocht de bruidegom in spe gaan zich uitleven op de auto, met het door zijn vrienden meegebrachte gereedschap. Iets met hamers, een moker en zelfs een bijl. En zonder verder uit te weiden over het hoe en waarom kan ik je zeggen : deze man had alle reden om zich eens flink uit te leven op deze wijze. Geloof me maar.

Van de auto bleef echt niets meer over. Alles wat breekbaar was, was of gebroken, of stukgeslagen, maar ook het plaatwerk was direct arbeidsongeschikt gemaakt. Zelfs zo erg dat een autodemontage bedrijf niets meer met de auto kon. Alles was krom en/of kapot, dus het was een meer dan geslaagde carsmash……

Het was in meerdere opzichten een bijzondere zaterdagochtend in juni, en vooral eentje om niet snel te vergeten. En voor wie zich na het zien van de foto’s afvraagt hoe dit wrak nog op mijn aanhanger terecht kwam? Hij reed nog gewoon hoor, want het is en blijft natuurlijk wel een Volvo…..